Iskalanmış, görmezden gelinmiş
sıkı bir şair Ahmet Ada. Hüzünlü bir
iş geçmişi var: Devlet Su İşleri,
Marangozlar İstihlak Kooperatifi, otomobil ticareti ile meşgul bir özel
şirket ve emeklilik. Organik, halis muhlis köy çocuğu. Yazdıkları vahiy gibi, içten.
İkinci Yeni içine oturtulmuş.
Olabilir. Modaya uygun olarak ‘az kişinin
bildiği muhteşem şairler’ kategorisinde değerlendirilebilir.
Seçme şiirlerinden müteşekkil bir
kitap Sonsuz At. Digraf Yayıncılık’tan çıktı. Bulmak için biraz aramak gerekecek. Bana
dokunan cümleler hayli çok. Bir kısmıyla bitireyim:
“Bulvarlar pırıl
pırıl çarşılar ışık cümbüşü
Akşamların
azar azar senden aldığı”
“su yıkık, sevda
viran, tükendi azık
gel yağmuru
bir sicim gibi kullanarak”
“mataram yok,
sevgilim gelmedi, yüreğim yıkık
...
aradığım
adreslerde dostlar yok, telefonlar kesik”
“parasını gösteren
bir çocuğun sevincindeydim”
“çiçek aşısı gibi
bir iyimserlik”