Beğenmediğim kitapları yazarken insafsızlık ediyorum hissine kapılıyorum. Sırf beğendiklerimi yazarsam da kendimi korkaklıkla suçluyorum. İnsafsız olmayı tercih ediyorum ve başlıyorum. Romanı Julien Gracq yazmış. İsmi takma bir isimdir. Yazarın magnum opus'u olarak kabul edilen Sirte Kıyısı da yine YKY'den çıkmıştı ve yine İsmail Yerguz çevirmişti. İsmail Yerguz'un çevirdiği hemen her kitabı bir çırpıda okudum. Kısacası beklentilerim yüksekti.
Sakin giden bir kitap, ismiyle müsemma fakat bu sakinlik bizi bir yere götürmüyor. Olduğumuz yerde dönüp duruyoruz. Altını çizecek bir cümle bulamadığım gibi ağzımda da bir tat bırakmadı. Kısa bir roman olmasına rağmen dayanamadım ve yarıda bıraktım. Das Kapital okumuş adamım ve sırf "adam Das Kapital okumuş" desinler diye okudum bu kitabı. Görenleriniz duyanlarınız bilir, tuğla gibidir ve oldukça sıkıcıdır. İnanın beni tanısanız sebatıma hayran olursunuz ve dersiniz ki "bu adam bu kitabı yarıda bıraktığına göre temkinli olmakta fayda var". Kısa keseyim, temkinli olmakta fayda var.
