Zeki Velidi Togan bu coğrafyada yaşamış en sıradışı, en renkli, en tutkulu insanlardan biridir. Buna şüphe yok. 1890'da Başkurdistan'da doğmuştur. 18 yaşına gelmeden Arapça, Farsça, Rusça öğrenmiştir. Bolşevik İhtilali'ni görmüş, Stalin ve Lenin ile çalışmış daha sonra onlara isyan etmiş, memleketinin bağımsızlığı için koca SSCB'ye kafa tutmuş bir çılgındır. Bu çılgınlığı onu ömür boyu göçebe olmaya zorlamıştır. Hatıratında münasebeti olan pek çok kişinin ismini zikreder. Bir kısmını buraya yazacağım. Nabzınız hala yükselmiyorsa kendinizden ümidi kesin.
Freud (Bir dönem komşusudur. Fazla vakit geçirmeseler de ayaküstü sohbet etmişler.), Stalin (Sık sık kavga ediyorlar), Lenin (İlkin çok iyi anlaşıyorlar fakat sonradan Lenin'in de sahtekar bir emperyalist olduğu kanaatine varıyor), Troçki (Epey muhabbetleri var. Çok kıymet veriyor Troçki'ye.) Enver Paşa (Epey vakit geçiriyorlar. Tutkulu fakat hayalci görüyor.), Gorki (Zeki Velidi'ye pek çok yardımı dokunmuş), Fuad Köprülü, Mustafa Kemal (Paşa, çok iyi bir intiba bırakıyor ilkin. Ancak Velidi sonradan sürgün ediliyor. Mustafa Kemal hakkındaki güncel fikirleri hatıratta yok ancak pek olumlu olduğunu sanmıyorum), Cemal Paşa (İçkici, lakayt ve hayalci), Yusuf Akçura (Çar taraftarı. Pek sevmiyor), Muhammed İkbal...
