İlk baskısını 1992'de Afa Yayıncılıktan
yapan, şimdilerde YKY'nin yeniden bastığı bir Çetin Altan kitabı. Otobiyografi-yaşantı-anı
kategorisine koyabiliriz rafımızda. Böyle renkli adamların geçmişinde muhakkak Robert
Koleji, İstanbul Erkek yahut Mekteb-i Sultani olduğu düşüncemi
perçinledi fakat muhafazakar bir ailede büyüdüğünü hiç düşünmemiştim. Ne
diyorduk? Efendim otobiyografi yazmak pek roman yazmaya, şiir yazmaya benzemez;
bunun başarısız çok örneğini gördük. Otobiyografi olarak yaftalayabileceğim İstanbul
(Orhan Pamuk) tatsız tuzsuz bir anlatımla heder olmuş hayat hikayesiydi
bana kalırsa. Vakit Öldürmek (Paul Feyerbend) de aynı şekilde tatsız,
tuzsuzdu. Çetin Altan kendi hikayesini anlatmakta da çok maharetli. Kitabın
tek eksiği Çetin Altan'ın milletvekilliği yaptığı ve sonrası dönemleri
anlatmaması, kısa kesmesi. Ne kadar etkili olur bilmem ama ben kitaba kefilim, alın
okuyun. Adettendir, iz bırakan bir iki cümleyi buraya da yazayım:
"Zaten onlar için yaşam, göğüslenmesi
gereken bir can sıkıntısından ibaretti ve benim de daha konuşmaya başlarken
canımın sıkıldığını söylememin yadırganacak bir şeyi yoktu."
"Köylü kökenli, kadınsız
müslüman toplumları iki şeyi bir türlü öğrenememişlerdir: Birincisi, yaratıp
üreterek kazanmasını; ikincisi yaşayıp tüketerek harcamasını..."
